Net voordat ik aan het eten wil beginnen, is er consternatie in de tuin. Een troep schreeuwende kauwen cirkelt in de lucht. Mee komt er een kat met een spartelende vogel in zijn bek over de poort geklommen. De vogel (een jonge kauw) is te zwaar, de kat laat zich weer vallen aan de andere kant van de poort. Het helse kabaal in de lucht gaat door.
Wacht, ik zal eens helpen. Luid roepend en stampvoetend open ik de poort om in de dam de moordlustige kat weg te jagen. Hij heeft de kauw losgelaten en gaat er inderdaad vandoor. Het slachtoffer zit verdwaasd te kijken en vliegt bij de tweede poging onwennig weg. Hij lijkt ongedeerd.
Tevreden keer ik terug naar mijn tuin, je redt immers niet elke dag een leven. In de lucht is de rust weergekeerd.
Wat zullen we trouwens eens eten vanavond? Een mootje verse zalm, ja lekker.
Leave A Comment