‘De zangeres zong prachtig. En het was ook een héle mooie vrouw.’ Vooral die tweede zin wordt met nadruk uitgesproken. Alsof haar zangkwaliteiten maar bijzaak zijn.
Mannen hebben wel vaker de neiging (vak)vrouwen toch vooral op hun uiterlijk te beoordelen. Een oude snoeperd van over de tachtig hoorde ik eens klagen over een vrouwelijke burgemeester. ‘Eerst zag ze er lekker uit, maar nou heeft ze een dikke kont gekregen.’ Op een toon alsof híj daarmee benadeeld werd. Hij had toch het recht om naar een mooie kont te kunnen kijken.
Op het werk kwam laatst een man de riolering ontstoppen. Het was een magere slungel van meer dan twee meter lang, en dan denk je al verdorie, hadden ze geen George Clooney type kunnen sturen. Toen ik met hem stond te praten, kreeg ik een stijve nek van het naar boven kijken.
Ik geloof dat de riolering het weer keurig deed na zijn graaf- en spitwerk. Maar, om bij de echt belangrijke zaken te blijven: zijn kont viel een beetje tegen.
Leave A Comment