We hebben een sterfgevalletje in de familie. Goudvis Oki (eerst waren het er twee, Oki en Doki), is vannacht overleden. Hij dreef niet aan de oppervlakte maar halfdiep in zijn kom. Bekje wijd opengesperd.
Ja, toch is het zielig. Zo’n tien jaar zwom hij hier vrolijk rond, extra kwispelend als hij honger had.
Een vriend condoleerde me meelevend, over de app. ‘De begrafenis heeft inmiddels in besloten kring plaatsgevonden’, appte ik terug. ‘In de tuin’. Waarop vriendlief informeerde of er nog iets te erven viel.
Niks, alleen herinneringen.
Leave A Comment