Omdat de lege vissenkom me zo koud en kil aanstaart, toog ik deze week naar de Boerenbond voor een nieuw visje. ‘Waar wilt u hem in houden’, vroeg de jonge verkoper geïnteresseerd. ‘In een kom’, antwoordde ik nietsvermoedend. Dat feest ging dus niet door. Dierenwinkels mogen geen goud- of andere vissen meer verkopen aan mensen die aangeven dat ze geen echt aquarium hebben. ‘Maar hij is bij mij ruim tien jaar oud geworden’, sputterde ik tegen. ‘Dan is ie waarschijnlijk tien jaar ongelukkig geweest’, klonk het onverbiddelijk. De verkoper gaf toe dat de regels rammelen, elke koper die liegt dat ie een heus aquarium heeft, krijgt wel een visje mee naar huis.
De verkoper heeft natuurlijk gelijk, dat weet ik zelf ook wel. Regelmatig lag Oki voor half dood aan de oppervlakte van zijn kleine kommetje naar adem te happen. Elke keer overleefde hij toch, en herstelde hij zich tot een gewoon zwemmend visje. Neemt niet weg dat hij het zwaar heeft gehad af en toe.
Maar hij is in elk geval liefdevol behandeld. Geen haak door zijn bek, geen ruw sleepnet dat hem vermorzelt, geen duizenden soortgenoten in een te klein bassin.
Dus, heel eerlijk, ik twijfel nog een beetje.
Leave A Comment