Aha, we hebben weer een mysterieus gevalletje dit jaar. Er valt een kerstkaart in de bus zonder voornaam of andere tekst op de envelop. In de kaart zelf staat geen afzender, alleen een adres. Nummer x, uit mijn eigen straat. Geen flauw idee wie daar woont! Nou ja, we plakken hem toch gewoon op de kastdeur, bij de andere oogst.
Als ik even later zelf kaarten zit te schrijven, denk ik aan een lange poos terug. Toen de kinderen net uit huis waren, vond ik het vreselijk om die kaarten alleen met mijn voornaam te ondertekenen. Het stond zo eenzaam. Bovendien vraag je je dan af of de ontvangers niet meer Hetty’s in hun kennissenkring hebben, zodat ze in verwarring zijn. Toch vertikte ik het om mijn achternaam erbij te zetten, dat staat zo kil.
Nummer x krijgt van mij geen kaart terug, beslis ik. Want geen enkele voornaam, dat is nog killer.
Leave A Comment