Nog even en we hebben allemaal een chip in de arm


Bijbaantje

Een klein bijbaantje als postbode, dat leek me wel wat. Ik fiets en wandel graag, heb wat tijd over en ben een buitenmens, dus waarom niet?

Die laatste vraag is inmiddels beantwoord. Ze eisten van alles en je kreeg niks terug, bleek tijdens het keurige sollicitatiegesprek. Wat me bovenop het hongerloontje en allerlei betuttelende maatregelen nog het meeste stak, was de verplichting om altijd met een app te lopen. Je moest je smartphone aanzetten als je je postronde ging doen en inloggen op een app met gps. Als je het waagde een paar keer zonder die ‘big brother is watching you’-app te lopen, dan werd je contract niet verlengd, klonk het streng.

Nog even en we hebben allemaal een chip in de arm waarmee de baas kan controleren waar we uithangen. ‘Geen chip? Dan kunnen we u niet aannemen.’

Zucht. Dan maar geen bijbaantje.

By |2018-02-07T13:54:57+01:008 februari 2018|Columns|0 Comments

Leave A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.