Het is een turbulent einde van het jaar. In mijn kleine leventje dan. Een week naar de oma-vreugde kwam het droevige bericht dat een familielid was overleden. Van mijn eigen leeftijd, daar kijk je toch anders naar dan naar een oude tante. De laatste dagen lag hij in een tehuis dat wij vroeger associeerden met [...]

Met kerstmis is het gewoonlijk een heel geregel om de dagen in te vullen. In november begint de stress al: wanneer komen de kinderen hier, wanneer gaan ze naar hun schoonouders, als ik maar niet alweer sneuvel op eerste kerstdag, dat was vorig jaar ook al zo. Dit jaar is alles anders. Ik ben bereid [...]

In noodsituaties kan ik verbazend koelbloedig reageren. Ik heb wel eens een man in mijn (pikdonkere) tuin gehad, die ik bozig sommeerde op te rotten. ‘Hou je fatsoen man’, hoorde ik mezelf beheerst snauwen. Waarop hij nog verdween ook. Pas later begon ik te bibberen en te trillen van de schrik. Het lijkt erop dat [...]

Als zieke ben ik helemaal niet lastig, ahum. Na een dag of twee, als het ergste leed geleden is, word ik helemaal gek van de eenzaamheid. Van ellende pluk ik bij wijze van spreken mensen van de straat om te vragen of ze mij op een andere manier wat aandacht willen schenken. Mijn vriend (die [...]

Er zijn twee dingen die ik elke dag wel doe: schrijven en fietsen. Als een van de twee wegvalt, of zelfs allebei, is er iets mis. Laatst sloeg een wintergriepje zijn slag. Beroerd lag ik op de bank, onder een dekentje. Van fietsen kwam natuurlijk helemaal niks, ik haalde amper de keuken voor een beschuitje [...]

Op straat staan twee buurvrouwen te kletsen. Ik stop met mijn fiets en kom er bij staan. Want ik denk wel te weten waar ze het over hebben. Mijn overbuurvrouw ligt op sterven, in het hospice. ‘Ze ligt al twee dagen in coma’, weet een van de dames te vertellen. ‘Haar hart is kennelijk te [...]

  In verkiezingstijd hoor je het weer vaak: ‘De overheid luistert niet naar het gewone volk’. In die stelling zit iets romantisch. Alsof het volk een eensgezinde groep is, met één wil. Het woordje gewoon duidt op ‘mensen zonder kapsones’. Als ik om me heen kijk, zie ik 17,5 miljoen meningen en wensen. Van één [...]

Met het stijgen der jaren kun je steeds minder. Mijn moeder gaf op een gegeven moment aan dat ze geen huzarensalade meer wilde maken voor de hele familie met nieuwjaar. Het werd haar te veel, ze trok het niet meer. Dat vonden wij toen, met onze jonge benen, onbegrijpelijk. Nu ik zelf haar leeftijd van [...]

Een kortingspas van de supermarkt. ‘Doe het nou’, zegt de caissière. ‘Jij komt hier zo vaak, dat levert je geld op.’ Thuis ga ik voor de computer zitten om de pas te activeren. E-mail willen ze weten natuurlijk, om je te kunnen bestoken met reclame. En alle adresgegevens. Ik aarzel en kijk naar de aanbiedingen. [...]

Geschiedenisboeken moet je eigenlijk nooit geloven. Ik schrijf er nu een, voor het 75-jarig jubileum van een school. En bij het uitzoeken van de foto’s uit de oude doos gaat het al mis. ‘Dit is zuster Theodore’, beweert de een stellig, ‘Echt niet, zuster Theresa zal je bedoelen’. Wie heeft er gelijk? Het valt nergens [...]