In mijn onderkaak staat een ruïne


Doormalen

Knabbelend op een borrelnootje breekt er een stuk van mijn kies af. Een dag later, nadat de tandarts is gebeld, verorber ik een lekker worteltje. En weer voel ik een keihard deeltje los door mijn mond gaan dat vast had moeten zitten. De ongelukkige kies is nog verder afgebrokkeld. In mijn onderkaak zie ik bij een inspectie een ruïne staan waar eens een vet geplombeerde kies zat.

Elk nadeel heb zijn voordeel. Uit angst dat ook de laatste restjes van de ruïne afbreken, kauw ik nu alleen nog maar op de linkerkant, waar alles in tact is. Dat betekent kleine hapjes, goed kauwen en genieten van wat je in je mond hebt. Zo zou een mens altijd moeten eten, besef je dan.

Morgen gaan we naar de tandarts. Waarna we weer gedachteloos door kunnen malen, vrees ik.

By |2015-12-02T20:07:31+01:006 juli 2012|Columns|0 Comments

Leave A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.