Als je begint aan het één, weet je niet waar je eindigt.
Het nieuwe bed, dat nu in de maak is, veroorzaakt een lawine aan slaapkamerklusjes. Die muur aan het hoofdeinde kan echt niet meer, dus behang afgestoken, muur geschilderd, en meteen maar de kieren in de houten vloer gedicht.
Een open boekenkastje dat enthousiast stof stond te happen (waarom is een slaapkamer altijd zo stoffig?) verhuist naar zolder. Stapels Suske en Wiske’s en andere stripboeken, een hele serie Snelle Jelle, Kameleon, sprookjesboeken van vroeger. Zou ik ooit nog kleinkinderen krijgen, dan komen ze misschien van pas. Je weet het niet. Een deel gaat naar de kringloop, de rest mag mee naar zolder. Om daar nieuw stof te gaan happen.
Nu nog even de vensterbank schilderen, gordijnen verduisteren, roe ophangen, planten onder de douche zetten, nog meer kieren afkitten. Benieuwd óf dit ooit wel eindigt.
Leave A Comment