Op weg naar een bijeenkomst die ik moet verslaan voor mijn krant, kom ik in een dikke, vette file terecht. Na een kwartier schuifelen zie ik dat de kruisende snelweg, waar ik op moet, ook verstopt zit.
Stop de persen, denk ik inmiddels gejaagd. Niets en niemand ontziend wurm ik me door de rijen wachtende auto’s, keer dwars tegen het verkeer in (nog net niet over het gras) en zet koers naar het pontje waar ik tien kilometer voor terug moet rijden. Drie kwartier te laat kom ik op de bijeenkomst aan. Ze is nog net niet afgelopen.
De fotograaf staat ongeduldig op mij te wachten. “Hoe heb jij dat gedaan?’, informeer ik kribbig, vanwege al het fileleed. “Ik heb een file-appje op mijn smartphone en ben dus direct binnendoor, over het pontje, gegaan’, meldt hij vrolijk. Wetende dat ik het vertik om een smartphone aan te schaffen.
Volgende keer gewoon weer even teletekst checken.
Leave A Comment