Als mijn legpuzzel klaar is (de twintigste van deze winter?), ga ik met een vriendin een koffie to go halen in het centrum. Daar is het nu elke dag zondag. Lege straten, de meeste winkels dicht, enkel een rij voor de drogist.
Gezeten op ons bankje met het dampende bekertje koffie op schoot zien we toch nog heel wat mensen voorbij slenteren. Ze hebben geen van allen haast en allemaal zin in een praatje. ‘Saai he’, ‘Je moet toch wat’, ‘We wandelen heel wat af tegenwoordig’. Als onze billen koud zijn en de koffie op, hebben we meer mensen gesproken dan normaal op een terras.
‘Het heeft ook wel iets gemoedelijks, die lockdown’, concluderen we. Thuis, na een stevig wandelingetje, haal ik de 21e puzzel uit de kast.
Leave A Comment