Op een of andere manier heb ik nooit een gentleman aan de haak kunnen slaan. Integendeel, eigenlijk. Eentje gooide ooit de winkeldeur voor mijn neus dicht toen we samen naar binnen wilden stappen om daar trouwjuwelen te kopen… De romantiek was in één klap weg.
Met een andere ex, honderd jaar geleden, ging ik vaak uit eten in het begin. Hij vouwde demonstratief de krant open zodra we aan tafel zaten. Wilde hij wat drinken, dan bestelde hij alleen voor zichzelf hoewel mijn glas ook leeg was. Dat zag ie natuurlijk niet, door die krant.
Een andere ex wilde de rekening splitten, terwijl hij vier glazen dure wijn op had (ik één cola) en een menu dat twee keer zo duur was als het mijne. Ook dat schaar ik onder horkerig gedrag.
Waar zitten die gentlemen toch verstopt?
Leave A Comment