Een goede vriend van me is hier laatst boos weggelopen. “Ik hoef je voorlopig niet meer te zien’, luidde zijn afscheidsboodschap.
Had ik een moord gepleegd, een overval of andere onvergefelijke misdaad begaan? Integendeel, ik had iets gedaan wat voor mij erg belangrijk was. En mooi. Van dat mooie werd dus in één klap iets heel lelijks gemaakt. Pas na een week belde de vriend om zich te verontschuldigen voor zijn boze wegloopactie. “Ik had je al eerder willen bellen, maarja, geen tijd’.
Ik heb, zeer helaas, een paar jaar met een alcoholist samengewoond. Die was zeer bedreven in dit soort acties. Een keer of twee per week (“) deed ik kennelijk zoiets monsterachtigs, dat hij woedend de deur uitstormde met de woorden: “Ik kom hier nooit meer terug’.
Oude tijden herleven. Ik denk eigenlijk dat mijn goede vriend een beetje minder moet gaan drinken.
Leave A Comment