Ook een lamme hand van het schrijven van de kerstkaarten? Of durfde u er dit jaar niet aan.
Het vervelende met die postbezorging is, je wéét het niet.
Van mijn tante uit Hengelo kreeg ik gewoon een prachtig kaartje in de bus. De eerste van het jaar, zoals altijd. Ze heeft als koploper traditioneel concurrentie van een sportvriend uit Den Bosch, maar van hem heb ik nog niets gezien. Blijven hangen in de stapels staakpost? Of zou hij gewoon wat later zijn dit jaar.
Alle kerstkaarten die hier op de mat vallen, komen ter versiering op een kamerdeur te hangen. Ook al zo’n eeuwenoude traditie. Uit vrees dat de buit dit jaar wel eens kleiner kan zijn dan normaal, heb ik de kastdeur maar vast beplakt met kerstfiguurtjes. Dan hangt er toch iets.
Het zou me toch spijten als die kerstkaarttraditie om zeep werd geholpen door de perikelen bij de post. Een e-mailkaart zelf uitprinten, op een zwartwit printer, is niet hetzelfde als elke ochtend vrolijk naar de voordeur lopen om te kijken wat er nu weer op de mat ligt. Aan de hand van het handschrift probeer ik traditioneel te raden wie de afzender is. Ik zit er vaker naast dan raak.
Mijn hanenpoten herkennen ze vast wel, al die vrienden en familieleden die van mij een kaartje krijgen. Ãls ze het krijgen. Voor sommige tradities hou je je hart vast.
Leave A Comment