Een luie tuinier ben ik altijd geweest. Laat de natuur maar lekker zijn gang gaan, daar is mijn hulp niet bij nodig.
Wat blijkt: ik was mijn tijd weer eens ver vooruit. We worden nu dringend opgeroepen ons gras in mei niet te maaien. Die gladgeschoren gazonnetjes zijn namelijk net zo dood en slecht als die grote raaigrasweilanden. Komt goed uit, op mijn grasveldje groeit nu paarse dovenetel. De bijen smullen ervan. Ik heb er ook al een vlindertje aan zien hangen. Dus de maaier blijft in de schuur.
Zelfs de paardenbloemen steek ik niet meer uit tegenwoordig. Ook al ziet straks alles geel, dat weet je vooruit. Bladblazers blijken ook taboe, hoera! Er nestelen namelijk veel kleine insecten in het bladafval. Het geweld van zo’n mechanische blazer overleven ze niet, een hark wel.
Dus gewoon afblijven van het gras, de paardenbloemen en de bladblazer. Móet te doen zijn voor deze luie tuinier.
Leave A Comment