Dit mooie nieuwe jaar is al begonnen met een fraai record. Maar liefst elf kerstkaarten vielen hier op de mat ná kerstmis. Het grootste deel zelfs na nieuwjaar.
Dan mag je niet klagen, want hoeveel poststukken komen tegenwoordig nooit meer op hun bestemming aan? Laatst miste ik nog een mooi feestje, omdat de uitnodiging spoorloos verdwenen was bij vadertje post.
In de jaren tachtig mocht ik eens een postbode interviewen die na voldane arbeid met pensioen ging. Zo’n veertig jaar lang had hij zijn rondes gelopen. “Je jatte nog geen postzegel van je baas”, liet hij opschrijven. “Zo trouw waren we en zo was de sfeer. Onze baas was goed voor ons, daar had je respect voor.”
Tijden veranderen. Dat mijn verlate kerstpost geen nieuwjaarswens voor 2014 bevat, beschouw ik als een meevaller.
Leave A Comment