Met het stijgen der jaren kun je steeds minder. Mijn moeder gaf op een gegeven moment aan dat ze geen huzarensalade meer wilde maken voor de hele familie met nieuwjaar. Het werd haar te veel, ze trok het niet meer. Dat vonden wij toen, met onze jonge benen, onbegrijpelijk. Nu ik zelf haar leeftijd van toen heb bereikt, snap ik het pas. Inderdaad, al die inkopen, al dat werk, het groeit je boven de (rimpelige) kop.
Gisteren zat ik bij een buurvrouw die 84 werd. Haar zoon en schoondochter kwamen op bezoek, met twee kleinkinderen. ‘Het gebak staat daar’, wees buurvrouw op de koelkast, toen zoonlief informeerde of er iets lekkers bij de koffie kwam. ‘Nou, ik laat me liever bedienen’, zei de hork.
Met liefde had ik hem een schop onder zijn kont verkocht. Maar ja, ook dát gaat niet meer zo soepeltjes als vroeger, helaas.
Leave A Comment