Een witte wereld is niet alleen mooi, hij is ook zo lekker stil. Sneeuw dempt het geluid, vermoed ik.
Maar met mensen in je buurt is het natuurlijk nooit stil. Afgelopen zondagmorgen, toen ik net uit bed nog vol bewondering van het kakelverse winteruitzicht zat te genieten, hoorde je al snel een hard, doordringend geschraap. De laatste sneeuwvlokken waren nog niet gevallen, of buurman stond al driftig zijn pad schoon te schuiven. Aan de overkant van de straat probeerde iemand, nog midden in de sneeuwstorm, zijn auto aan de praat te krijgen. Toen dat gelukt was, ging men krabben en vegen, de motor bleef daarbij heerlijk stationair draaien, minstens een kwartier lang.
Dat moet, anders zou het te stil zijn.
Leave A Comment