Twee maten

Meten met twee maten, daar zijn we allemaal goed in.

Laatst stond ik te kletsen op het fietspad. Dat leverde menige boze blik op, want we stonden in de weg. Maar het gesprek was zó geanimeerd, dat we onze omgeving vergaten. Had ik daar zelf gefietst, dan was ik waarschijnlijk ook geërgerd geweest. ‘Ga eens uit de weg, ik moet er langs’.

Niemand is dol op bumperklevers, toch doen veel mensen het zelf ook. Niemand wil te veel betalen, maar te veel verdienen daar protesteren dan weer weinigen tegen. En harde muziek in de tuin is alleen maar leuk als je zelf een feestje hebt. Owé als de buurman zijn stereo open zet.

Allemaal een kwestie van meten met twee maten. Een ik-maat en een jij-maat. Samen zouden ze de wij-maat moeten vormen, maar een opmaat daartoe is nog ver weg.