De supermarkt in mijn dorp heeft een nieuw interieur. Dat zorgt onbedoeld voor verbinding. Veel artikelen staan nu zo hoog dat ik er niet meer bij kan. Dan móet je wel iemand aanklampen.
Een leuke knappe vent zou geweldig zijn, bedenk ik na een vruchteloze rek- en strekoefening voor een hooggeplaatst potje sandwichspread. Maar de knappe kerels hebben wat anders te doen vandaag. Het enige wat er langs komt, is een oud vrouwtje, twee gieberende pubers (te klein) en een rolstoeler. Die laatste kan helemaal nergens bij.
Uiteindelijk heeft een supermarktmevrouw, een kop groter dan ik, mij uit de brand geholpen. Zo wordt het nooit wat met die verbinding.
Leave A Comment