Over vrouwen bestaan veel vooroordelen. Soms worden die ook gewoon bevestigd.
Twee senioren, een dame en een heer, hoorde ik laatst hun nood klagen over vrouwelijke treinconducteurs. “Als je je kortingskaartje vergeet af te stempelen, mag je hopen dat je een man krijgt’, zei de vrouw. “Die zijn veel soepeler. En aardiger.’ De mannelijke senior beaamde dat volmondig. “Inderdaad, vrouwen zijn het ergst. Ze volgen precies de regeltjes en behandelen je bovendien als een klein kind.’
Laatst wilde ik een foto maken op de plaatselijke milieustraat. Dat doe ik wel vaker, omdat ik veel verhalen over afval schrijf en daar soms algemene foto’s bij nodig heb. Alle mannelijke milieustraatmedewerkers die ik tot nu toe trof, wuifden me zonder bezwaar het terrein op. “Je doet maar’.
Vandaag zit er een vrouw achter het loketje. Die als een akela haar fort bewaakt. “Helaas, daarvoor moet u toestemming hebben van de dienstdoende beleidsmedewerker.’ Grr.
Gepraat als brugman, maar ze paste al het geleerde van de cursus “omgaan met moeilijke klanten’ op mij toe. “Ik begrijp uw standpunt, ik hoop dat u mijn kant ook begrijpt’. Recht uit het boekje, geen doorkomen aan. Intussen had ik geen foto van een container vol oud papier, terwijl ik die wel nodig had.
Morgen nog maar eens proberen. Misschien zit er dan een man achter het loketje. Hopen dat die ook aan alle vooroordelen beantwoordt.
Leave A Comment