Wij gaan ons tentje opslaan in een gebied aan de Noord-Franse kust. Best leuke havenplaatsjes heb je daar, weet ik van een eerdere vakantie.
Op internet speur ik naar een gezellig campinkje. Dat luistert bij ons heel nauw. Zwembaden, slagbomen, asfaltpaden, prachtig sanitair, weg er mee. Wij wensen een organisch rommeltje. Met bomen hier, staanplaatsen daar, rustiek dorpje met boulanger op loopafstand. Plekje, zónder stroom, zelf uitzoeken aub.
Vriendlief heeft echter een hekel aan lauw bier en wil dit jaar dus een camping waar je je koelelementen in kunt laten vriezen. Ik wil op loop- of fietsafstand van de zee, zodat we ’s avonds voor het slapen gaan de zon nog even in de zee kunnen zien zakken.
Brandschone wc’s (hét criterium van de Nederlander) boeit ons allebei gelukkig minder. Ik ga toch nooit kamperen zonder mijn plasemmer en het Franse gat in de grond vind ik prima. Voor vrouwen is het ontlasten op de hurken een oergezonde en natuurlijke houding. Voorkomt incontinentieproblemen op latere leeftijd. Echt waar.
Wat wordt het dus? Op internet vind ik niks. De info per camping is te summier om er iets zinnigs uit te halen. Veel Franse campings hebben geen website. Hebben ze er wel een, dan staat er trots een foto van een fonkelend zwembad of een geslagboomde entree op gepubliceerd. Wegwezen dus.
We gaan maar gewoon zoals we altijd gaan, op goed geluk. Een eventuele schone wc nemen we wel op de koop toe.
Leave A Comment