Mijn scrabbledoos is bij een ex blijven liggen. Jammer genoeg. Ik was dol op dat spel. De kinderen weigerden pertinent tegen mij te spelen, maar een (homoseksuele) vriend die hier vaak over de vloer kwam, was een goede sparringpartner. “Sloerie’, legde ik eens op drie keer woordwaarde, al mijn letters kwijt. “Eigen namen mogen niet”, protesteerde hij valse-nichterig. Probeer dat laatste woord maar niet te leggen, net als re, iq en cd, maar u weet wat er bedoeld wordt.
Jammer genoeg, of misschien wel gelukkig, heb ik geen iPhone of iets van dien aard. Deze ‘sloerie’ was onmiddellijk verkocht. Vergaderingen worden onderbroken voor een tien minuutjes Wordfeud, kroegen verbieden het spel.
De Wereld Draait Door werd er deze week heel gezellig mee. Jeroen Krabbé, Martin Koolhoven en nog twee Wordfeudjunks mochten alles uitleggen over hun verslaving en tussendoor een paar woordjes leggen. Geen geneuzel over politiek, geen meningen over sport, geen reclame voor een nieuwe film. Nee, iedereen was ontwapenend en kinderlijk zichzelf. Iets wat je zelden ziet op tv.
Eindelijk aandacht voor echt belangrijke zaken.
Leave A Comment