Je hebt iets nieuws aan en je beste vriendin zegt er niets van. Dan weet je eigenlijk al genoeg. Zeker als het om een opvallend bloesje gaat, waar je nauwelijks langs heen kunt kijken.
Nóu én, spreek ik mezelf streng toe. Smaken verschillen; ik vind het wel mooi anders had ik het niet gekocht. Deze keer laat ik eens bewust alle meningen van me afglijden. Al zegt de hele wereld dat het lelijk is, ik hou het aan!
Na een vergadering met een dameskwebbelclubje, kalft dat goede voornemen al af. Ook daar zwijgt men verpletterend. Over mijn nieuwe bloesje, met zijn fleurige strepen.
Als ik thuis langs de spiegel loop, betrap ik mezelf op een wantrouwige, inspecterende blik. ‘De kraag, het dessin, de mouwen, waar ligt het aan?’.
Het fleurige bloesje zal wel diep in een kast verdwijnen. Samen met dat ferme voornemen om te vertrouwen op mijn eigen smaak.
Leave A Comment