Stamppot met hachee, zal ze bedoelen


Kookschriftje

Als ik overleden ben (ooit gaan we allemaal) en mijn kinderen moeten mijn huis leeg halen, vinden ze van alles. Tussen het hevig schreien door, verwacht ik dat mijn oude kookschriftje ze toch minstens een glimlach gaat ontlokken.

Een uit elkaar vallend hoopje ellende, volgeplakt met recepten die ik nooit heb gemaakt. Of één enkele keer, waarna er een kruis door staat, met de aantekening: ‘niet te eten’. Fijne chocoladepudding, rundertong met rozijnen, pannenkoeken met spinazie. Ik hoor broer en zus al schamperen: ‘Dát hebben wij nooit gehad hoor. Stamppot met hachee, zal ze bedoelen.’

Dat hele kookschriftje is een farce. Goede voornemens die nooit ten uitvoer zijn gebracht. Toch groeide het steeds weer aan, tot een bolbuikig rommeltje dat nauwelijks nog in de keukenla past.

Ik kan het weggooien. Maar mijn kinderen moeten straks toch iets te lachen hebben, tussen al het schreien door.

By |2020-07-09T10:25:51+02:009 juli 2020|Columns|0 Comments

Leave A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.