De munt is deels verschrompeld, de aardbeien groeien niet en de anemonen hangen slap. Hier moet opgetreden worden. Andere (droge) jaren sproeide ik rijkelijk met de gieter, maar er valt eigenlijk niet tegenop te sproeien. Het water loopt zó van de droge bodem af richting tegels, bovendien is de regenton in mum van tijd leeg.
Dus heb ik nu wat anders bedacht. Met mijn vingers maak ik her en der kleine kuiltjes in de grond, bij de planten die ik wil redden. Met een bekertje giet ik zowat dagelijks wat regenwater in die kuiltjes. Dat werkt voortreffelijk. Het beetje water dat de plantjes nu krijgen, zakt tenminste de grond in, naar de dorstige wortels.
In warme landen hebben ze de terrascultuur, om te voorkomen dat het water snel de berg afstroomt. Mijn uitvinding voor het platteland doop ik bij deze als de kuiltjescultuur. Zal ik er patent op aanvragen?
Zou ik zeker doen Hetty. Inventief ben jij.