Nice

Met verafgoden moet je altijd oppassen, maar Roger Federer is een sportman naar mijn hart. Die elegantie op de baan, die kalme uitstraling, ik ben er verslaafd aan.

Verder weet ik eigenlijk niks van mijn tennisidool. Dus toen ik een biografie van hem tegenkwam in de bieb, heb ik die in twee dagen verslonden.

De kleine Roger moest huilen als ie verloor en smeet driftig met rackets. Als jonge tiener ging hij zelf naar een tennisinternaat, zijn ouders dwongen hem nergens toe. Later ontpopte hij zich tot een sterke persoonlijkheid. ‘It’s nice to be important, but it’s more important to be nice’, schijnt zijn lijfspreuk te zijn.

Hij lacht nooit een journalist uit als die domme vragen stelt, informeert zelf ook hoe het met de reporter gaat en wil zelfs zijn interviews van tevoren niet lezen. Zoals ik al zei, een man naar mijn hart.