H is de oudste mens die ik ken. Met zijn 103 jaren is hij zelfs de oudste ingezetene van zijn woonplaats.
Tussen een stapel paperassen en boeken tovert hij een brief van de gemeente tevoorschijn. ‘Geachte heer H, Gefeliciteerd, u bent inmiddels onze oudste inwoonster.’ Hij kan er hartelijk om lachen, om zo’n ambtelijk slordigheidje. Een ander document wordt uit de papierwinkel op zijn tafel gevist. ‘Een spiekbriefje, voor als een van mijn twintig achterkleinkinderen op bezoek komt. Even repeteren vooraf, dan weet ik weer hoe ze heten.’
H heeft de vliegtuigen naar Rotterdam over zien komen, voor het grote bombardement in de oorlog. Het noro-virus in het bejaardentehuis, meer recentelijk, is gelukkig aan hem voorbij gegaan. ‘Ik had wel kamerarrest.’
Beneden in de grote zaal wordt bingo gespeeld, ‘64, 2, 37’. Hendrik Groen in het echt, maar dan een beetje ouder.
Leave A Comment