Mijn oma droeg op oudere leeftijd een pruik. Daar moet ik vaak aan denken, nu ik veel last heb van haaruitval. Aarzelend maak ik een afspraak met de dokter. ‘De borstel zit elke dag vol en mijn haardos is half zo dik als eerst’, schets ik het probleem. ‘Over een paar jaar ben ik kaal, als dit zo doorgaat.’
De huisarts woelt even onderzoekend door (de restanten van) mijn kapsel om met een sombere conclusie te komen. ‘Onderin de nek is het dikker, dat duidt op haarverlies vanwege de leeftijd. We gaan wel een bloedonderzoekje doen, voor de zekerheid, maar ik zou er niet te veel hoop op vestigen. Dit zal genetisch zijn.’
Snotdorie. Ik kwam voor geruststellende woorden, niet voor een pruik in het vooruitzicht. Thuis voel ik nog eens extra liefhebbend aan mijn haar. Je weet pas wat je hebt, als je het bijna kwijt bent.
Leave A Comment