Er zijn van die dingen die je gewoon voor lief neemt, zoals het gezoem van de mug. Je herkent het geluid meteen, als je lekker in je bed ligt te doezelen. Maar, hoe maakt zo’n insect eigenlijk dat irritante geluidje? Heeft ie een zoemertje, een soort ingebouwd fluitje? Ik heb het me nooit afgevraagd.
Tot ik het boek Levensmuren van Nina Burton las. Dat gezoem komt van zijn vleugelslagen. Een mug is een van de kampioenen, hij klappert maar liefst zeshonderd keer(!) per seconde met zijn vleugeltjes. Per seconde inderdaad, niet per minuut. Een vliegende wesp geeft een veel lager brommerig geluid als ie om je glas frisdrank zit te vervelen. Dat komt dus omdat een wesp ‘slechts’ honderd keer per seconde met zijn vleugels slaat.
De snelheid van de vleugelslag bepaalt de toonhoogte. De volgende keer dat die mug me ’s nachts komt bezoeken, ga ik daar toch eens aan denken. Zeshonderd keer per seconde, je zou er slapeloze nachten van krijgen. Al was het maar uit respect.
Leave A Comment