Er zijn twee dingen die ik elke dag wel doe: schrijven en fietsen. Als een van de twee wegvalt, of zelfs allebei, is er iets mis.
Laatst sloeg een wintergriepje zijn slag. Beroerd lag ik op de bank, onder een dekentje. Van fietsen kwam natuurlijk helemaal niks, ik haalde amper de keuken voor een beschuitje met jam. Maar een kladblok en pen kwamen er wel aan te pas. Ik moest nog tig gedichten schrijven voor sinterklaas. Met een snotneus en een beetje koorts kan dat ook wel. Dat zie je aan het gedicht toch niet af.
Ooit heb ik dertig jaar voor de krant gewerkt en ik kan me herinneren dat het verhaal er altijd kwam. Al was mijn fiets kapot (ramp!), begaf de auto het onderweg (liften), computer overleden (dan maar bij de buren schrijven) of mijn enkel verstuikt (telefonisch interviewen).
Wie schrijft die blijft. En wie niet niest, die fietst.
Leave A Comment