Inderdaad, de kunstenaar werd nu ronduit boos


Verkeerd begrepen

In communicatie kan veel fout. We volgen het verhaal niet en knikken toch ijverig jaja, we voelen ons aangevallen door een onschuldig bedoelde opmerking, begrijpen de vraag verkeerd, of het antwoord.

Laatst interviewde ik een warrige kunstenaar, die een “hechtingsworkshop’ ging geven aan schoolkinderen. Nieuwsgierig vroeg ik hem wat hij bedoelde met een hechtingsworkshop. “Wel, hechting, ofwel bondage, betekent dat mensen dichter bij elkaar komen en””. Pardon, dat bedoel ik niet, interrumpeerde ik de kunstenaar. “Ik weet wat hechting is, maar mijn vraag luidt: hoe gaat u zo’n workshop inrichten?”. Geïnterviewde, reeds lichtelijk geïrriteerd: “Zoals ik al zei, voordat u mij in de rede viel, is hechting een wezenlijk onderdeel van het menselijk bestaan. We kunnen niet zonder dus probeer ik dat te bewerkstelligen in mijn workshop die met name een bindend karakter zal hebben en””.

Op het risico af dat ik nu ernstig ruzie ging krijgen, wrong ik me toch weer tussen zijn spraakwaterval in. “Hoe wilt u die hechting bereiken? Door samen kunstwerken te maken, door gesprekken, rollenspelen, kortom wat gaan de kinderen doen?”. Inderdaad, de kunstenaar werd nu ronduit boos. “U luistert niet!”.

Het is een waardeloos verhaal geworden. Ik vrees dat de workshop niet veel beter was.

By |2015-12-02T20:07:33+01:0014 januari 2011|Columns|0 Comments

Leave A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.