Een tortel schuift over de hele rand van de regenton. Hij probeert een lager plekje te vinden, want het water staat net iets te diep. Hij kan er niet bij.
Behalve de dorstige tortelduif is het een drukte van belang in de tuin. Op het gras hippen een paar mussen en vinkjes. Maar op het golfplatendak van de schuur, waar organisch spul als blaadjes en mos verzameld ligt, scharrelt een kolonie vogeltjes rond die ik nooit eerder heb gezien. Iets groter dan de vink, dikke nek, wittige snavel. Koortsachtig pak ik mijn handige vogelgids erbij, vlug voor ze weer weg zijn. Het blijken appelvinken! ‘Komt in de regel als eenling voor, maar soms in kleine troepen’, meldt de gids.
Ha, ik tel er wel acht. Zomaar een vogelfeestje in de wintertuin, wat wil een mens nog meer.
Leave A Comment