Jongeren nemen zelden nog een vaste telefoon. Als je je 30-jarige dochter belt, móet je dus wel als eerste vragen “waar zit je?’. De meest gestelde openingsvraag van mobiele gesprekken.
Mijn dochter zit niet, ze staat. In de Etos. “Zeker een peperduur verjaardagscadeautje kopen voor je moeder?’, fleem ik. “Ja, anti-rimpelcrème’, kaatst ze ad rem terug. “Grootverpakkinkje doen?’.
Dochters zijn schattig. Tot ze pakweg een jaar of tien zijn. Ook zonen kunnen er wat van, trouwens. Toen ik eens ontdekte dat er bepaalde voorbehoedsmiddelen uit mijn nachtkastje gepikt waren, herstelde hij zich snel. Dat huiselijk tafereel verliep als volgt. Ik, op strenge toon: “Wie heeft dat gedaan?’. Twee rode tienerhoofden tegenover me. Dan, mijn zoon: “Ach mam, bij jou raken ze toch maar over de datum.’
Met mijn vorige verjaardag werd daar nog een schepje bovenop gedaan. Ik kreeg, als gezamenlijk cadeau van zoon, dochter en schoondochter, een tegeltje met de tekst “Je voelt je echt oud worden, als je merkt dat je kinderen vaker seks hebben dan jij.’
Kinderen, schattig! Tot ze pakweg een jaar of tien zijn.
Leave A Comment