De tuinmuizen komen ook op het lentezonnetje af. Ze schieten ritselend door de bamboe en de klimop. Twee jonkies zitten elkaar zelfs speels achterna over het tuinpad.
Een vrolijk tafereel, maar hier gaan we toch wat aan doen. Met een ouderwetse muizenval. Pindakaas op het plankje, veer op scherp en afwachten maar.
Pats, klinkt het na vijf minuten al. Het slachtoffer spartelt nog even na, dan is het leed geleden. Een van de jonkies komt nog even snuffelen, zou het zijn moeder zijn?
Met een spa wrik ik de klem open (brr), gooi het karkasje in een groenstrook achter het huis en zet de klem weer op scherp. Maar nu is de familie toch op haar hoede. Geen geritsel en gehuppel meer, de tuin blijft stil. En de klem leeg.
Leave A Comment